พรของการเป็นคนธรรมดา

หนังสือเล่มหนึ่งที่ช่วยฉันมากที่สุดในการเดินแบบคริสเตียนคือหนังสือพระคัมภีร์ของดาเนียล หลายครั้งในชีวิตของฉัน ฉันได้รับการสั่งสอน ถูกตำหนิ ให้กำลังใจ และเสริมกำลังใจจากงานเขียนในหนังสือเล่มนี้ ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ฉันมีโอกาสเปิดตัวหนังสือชื่อ Herdeiros do Reino ซึ่งผลิตโดย Casa Publishadora Brasileira (CPB) ซึ่งฉันได้นำเสนอบทเรียนเหล่านี้ที่ฉันได้เรียนรู้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ในแต่ละเดือน ฉันจะแบ่งปันฉบับย่อของแต่ละบทในงานนี้กับคุณ ฉันหวังว่ามันจะเป็นพรแก่ชีวิตฝ่ายวิญญาณของคุณ 

ในทุกภาษาของโลก มีปรากฏการณ์ที่น่าสนใจเกิดขึ้น:

 คำเกิดขึ้น ความหมายเปลี่ยน และตาย ฉันคิดว่าคุณคงรู้จักสำนวนที่ปู่ย่าตายายใช้กันแต่ไม่ได้ใช้แล้วในปัจจุบัน หรือสำนวนอื่นๆ ที่เราใช้ในชีวิตประจำวันที่มีความหมายปัจจุบันแต่แรกเริ่มมีความหมายแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

ตัวอย่างที่ดีของปรากฏการณ์นี้คือ “สามัญ” คำที่มาจากภาษาละตินordinariusและแปลว่า “ทั่วไป” ในความหมายของสิ่งที่เป็นปกติหรือเป็นระเบียบ เป็นสิ่งที่ไม่น่าชื่นชมเลย คำนี้มาจากรากศัพท์ordoซึ่งแปลว่า “คำสั่ง” เดิมทีordoหมายถึง “ชุดของด้ายที่จัดเรียงบนเครื่องทอผ้า” ด้ายเหล่านี้มีคำสั่งเฉพาะสำหรับการทอผ้า ด้วยเหตุนี้ordoจึงเกี่ยวข้องกับคำสั่งและองค์กร เมื่อเวลาผ่านไป คำว่า “ธรรมดา” กลายเป็นความหมายเชิงลบ คำที่หมายถึง “ปกติ” หรือ “ทั่วไป” มักจะพัฒนาเป็น “คุณภาพต่ำ” “สามัญ” ไม่ค่อยใช้ในความหมายของ “ปกติ” หรือ “ปกติ”

ในทางปฏิบัติ แม้ในความหมายดั้งเดิมของคำ ไม่มีใครชอบที่จะเป็นคนธรรมดาหรือธรรมดา เราต้องการเป็นคนพิเศษ ทุกๆ วัน เราถูกกระหน่ำด้วยข่าวสารที่กระตุ้นให้เราทำ ดำเนินชีวิต และสัมผัสกับสิ่งที่ไม่ธรรมดา ขายหนังสือหลายร้อยเล่มพร้อมชื่อที่มีคำขวัญ เช่น “ชนะ” “พิชิต” “บรรลุ” “บรรลุความสำเร็จ” “น่าทึ่ง” “มีพลัง” ฯลฯ อย่างไรก็ตาม ฉันพบสิ่งนี้เสมอ เหนื่อยมาก เกือบทุกวันฉันไม่ได้ทำสิ่งพิเศษ ฉันไม่มีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ และฉันไม่ประสบความสำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อ ส่วนใหญ่แล้ว วันของฉันสามารถอธิบายได้ว่า “ปกติ” และ “ธรรมดา” เมื่อผมเริ่มปฏิบัติศาสนกิจเมื่อ 20 ปีก่อน ผมจินตนาการว่าตัวเองกำลังทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่เพื่อพระเจ้าทุกวัน มีประสบการณ์ที่น่าทึ่งในฐานะศิษยาภิบาล และประสบปาฏิหาริย์อันทรงพลังทุกสัปดาห์ วันเวลาผ่านไป และฉันตระหนักว่าสิ่งนี้จะไม่เป็นความจริงเสมอไป ในตอนแรก ฉันรู้สึกหงุดหงิด แต่การเข้าใจแง่มุมของชีวิตของผู้เผยพระวจนะดาเนียลช่วยฉันได้ระหว่างทาง ฉันเริ่มเห็นว่าชีวิตของเขาธรรมดามากกว่าไม่ธรรมดา

คุณอาจจะคิดว่า “แต่ชีวิตของดาเนียลนั้นไม่ธรรมดา 

เขาท้าทายความตายด้วยการไม่กินงานเลี้ยงของกษัตริย์ แก้ความฝันของเนบูคัดเนสซาร์ ถอดรหัสถ้อยคำบนกำแพงที่พระเจ้าเขียนไว้ และถูกโยนเข้าไปในถ้ำสิงโตแต่ยังไม่ถูกกิน” ข้าพเจ้าต้องเห็นด้วยกับท่าน ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นในชีวิตของดาเนียล แต่สิ่งที่เรามักไม่รู้คืออายุขัยของเขาและช่วงเวลาระหว่างเหตุการณ์เหล่านี้

เอลเลน ไวท์กล่าวว่าดาเนียลมีอายุต่ำกว่า 18 ปีเมื่อเขาถูกนำตัวไปยังศาลนอกศาสนาเพื่อรับใช้กษัตริย์แห่งบาบิโลน ในขณะนั้น เขาท้าทายความตายและตัดสินใจที่จะสัตย์ซื่อต่อพระเจ้าโดยไม่เอาอาหารเลิศรสของกษัตริย์ไปปนเปื้อน เรื่องนี้มีรายงานในบทแรกของหนังสือของเขา ในบทที่ 2 เขาถูกนำไปต่อหน้าเนบูคัดเนสซาร์เพื่อตีความความฝันของกษัตริย์ แต่ถึงแม้ทั้งสองบทจะอยู่ด้วยกันในพระคัมภีร์ แต่การมาถึงบาบิโลนและการตีความความฝันนั้นเกิดขึ้นห่างกันสามปี ดาเนียลและเพื่อนๆ ของเขา “ต้องได้รับการศึกษาเป็นเวลาสามปี และเมื่อถึงเวลานั้น พวกเขาจะต้องเข้าเฝ้ากษัตริย์” (1:5, ESV)

สิ่งพิเศษอื่น ๆ ที่รายงานในเรื่องราวของดาเนียลมีบันทึกไว้ในบทที่ 5 เมื่อเขาถูกนำไปต่อหน้าเบลชัสซาร์เพื่อตีความคำลึกลับที่เขียนไว้บนกำแพง เบลชัสซาร์ไม่ใช่ผู้สืบทอดโดยตรงของเนบูคัดเนสซาร์ จักรพรรดิอีกสี่องค์ก่อนหน้าเขา มีความแตกต่าง 40 ปีระหว่างบทที่ 4 เมื่อดาเนียลตีความความฝันครั้งที่สองของเนบูคัดเนสซาร์ และบทที่ 5 เมื่อเขาอ่านคำจารึกบนผนังวังของเบลชัสซาร์ หลังจากนั้นไม่นาน ในบทที่ 6 ดาเนียลก็ถูกโยนลงไปในถ้ำสิงโตในสมัยของดาไรอัสคนมีเดีย ราว 538 ปีก่อนคริสตกาล

คำถามสำคัญคือ ดาเนียลเป็นใครในช่วงเวลาอันยาวนานระหว่างเหตุการณ์พิเศษเหล่านี้ คำตอบนั้นง่าย เขาเป็นผู้รับใช้ธรรมดาสามัญของพระเจ้า จุดชีวิตที่ไม่ธรรมดาเหล่านี้ที่เขาประสบเกิดขึ้นอันเป็นผลมาจากวิถีชีวิตของเขาระหว่างช่วงเวลาต่างๆ กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาดำเนินชีวิตอย่างไม่ธรรมดาเพราะเขาไม่ได้หนีจากสิ่งธรรมดา

น่าเสียดายที่เราต้องยอมรับว่าเรากำลังหลีกหนีจากความธรรมดาในชีวิตคริสเตียน นั่นคือเหตุผลที่เราไม่มีประสบการณ์พิเศษของพระเจ้าในประวัติศาสตร์ของเรา สำหรับฉันแล้ว หลักฐานที่สำคัญที่สุดที่แสดงว่าชีวิตของดาเนียลมีนิสัยชอบเดินกับพระเจ้ามีมากน้อยเพียงใดมีดังนี้: “เมื่อดาเนียลรู้ว่ามีการเซ็นเอกสารแล้ว เขาก็ไปที่บ้านซึ่งมีหน้าต่างในห้องชั้นบนเปิดออกไปทาง กรุงเยรูซาเล็ม เขาคุกเข่าลงสามครั้งต่อวันและอธิษฐานและขอบพระคุณต่อพระพักตร์พระเจ้าอย่างที่เคยทำมาก่อน” (6:10)

นี่เป็นช่วงเวลาที่พิเศษที่สุดในชีวิตของดาเนียล! เขากำลังจะเผชิญหน้ากับราชสีห์ผู้หิวโหย แต่ข้อความในพระคัมภีร์ได้เน้นย้ำว่าชายผู้นี้อายุมากกว่า 80 ปี คุกเข่าลงสามครั้งต่อวัน อธิษฐาน และขอบพระคุณต่อพระพักตร์พระเจ้าของเขา เป็นธรรมเนียมของเขา นี่คือเรื่องธรรมดาในช่วงเวลาพิเศษ

นี่คือจุดที่พวกเราหลายคนล้มเหลว เราอยากเข้าไปในถ้ำสิงโต แต่เราไม่อยากสวดมนต์วันละสามครั้ง เราต้องการความสมบูรณ์ของฝนปรอยๆ แต่เราไม่ต้องการตื่นตอนเช้าทุกวัน เข้าเฝ้าพระเจ้า และร้องทูลขอพระวิญญาณบริสุทธิ์ เราต้องการแยกทะเลแดง แต่เราไม่ต้องการใช้เวลา 40 ปีในถิ่นทุรกันดารโดยพระเจ้า เราต้องการที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตคริสเตียน แต่เราไม่ต้องการออกกำลังกายเพื่อมัน

ขอพระเจ้าช่วยให้เรามีชีวิตอยู่อย่างต่อเนื่องในที่ประทับของพระองค์ เพื่อให้เราพร้อมที่จะสัมผัสกับพลังพิเศษของพระองค์ในชีวิตของเรา

Credit : สล็อตเว็บตรง